- Zwiastowanie Maryi, iż jest matką Syna Bożego
„Anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida.” ( Łk 1,30-32 )
- Nawiedzenie świętej Elżbiety
„Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona” ( Łk 1,40-42 )
- Narodzenie Pana Jezusa
„Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie." ( Łk 2,4-7 )
- Ofiarowanie Jezusa w świątyni
„ Gdy upłynęły dni oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie” ( Łk 2,22- 24a )
- Odnalezienie Pana Jezusa wśród uczonych w
świątyni
Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.”( Łk 2,41-43. 46-47 )
- Modlitwa Pana Jezusa w Ogrodzie Oliwnym
Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!» Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. ( Łk 22,39-43 )
- Biczowanie Pana Jezusa
Piłat kazał Jezusa ubiczować” (J 19,1)
„Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś przed kim się twarz zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic... Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła nań chłosta zbawienia dla nas” (Iz 53,3-5)
- Ukoronowanie koroną z cierni
Narzucili na Jezusa płaszcz szkarłatny. Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękli przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc: Witaj, królu żydowski” ( Mt 27,28)
„Jezus wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: Oto Człowiek” ( J 19,5 )
- Dźwiganie krzyża przez Pana Jezus
„Piłat wydał Go im, aby Go ukrzyżowano” ( J 19,16)
„Zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie. Wychodząc spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jego. Gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, to znaczy Miejsce Czaszki” ( Mt 27,31b. )
- Śmierć na krzyżu
„Była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali” ( Mk 15,25)
„Rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy. Siedząc, tam Go pilnowali. Nad głową Jego umieścili napis z podaniem Jego winy: To jest Jezus Król Żydowski. Wtedy też ukrzyżowano z Nim dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie” ( Mt 27,35b-38 )
- Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia, przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób... Anioł przemówił do niewiast: Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, Bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał” (Mt 28,1-5)
- Wniebowstąpienie Pana Jezusa
„Wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba” (Łk 24,50-51)
„Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».” ( Dz 1,10-11)
- Zesłanie Ducha Świętego
„W dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym” (Dz 2,1-4)
- Wniebowzięcie Maryi
„Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi, i niech będzie błogosławiony Pan Bóg,
Stwórca nieba i ziemi , który cię prowadził, abyś
odcięła głowę wodza naszych nieprzyjaciół. Twoja
ufność nie zatrze się aż na wieki
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.” (Jdt 13,18b-19) - Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi
„Wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1)
„Zamieszkałam na wysokościach, a tron mój na słupie obłoku” ( Syr 24,4)
„Kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana” ( Prz 8,36)
Najpierw, jak na początku każdej
modlitwy, robimy znak krzyża świętego: W Imię Ojca i Syna, i
Ducha Świętego. Potem:
Wierzę w Boga, Ojca
wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa,
Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha
Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem,
ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia
zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca
Wszechmogącego, stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w
Ducha Świętego, Święty Kościół powszechny, Świętych
obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie,
żywot wieczny. Amen.
Na pierwszym paciorku:
Ojcze
nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź
Królestwo Twoje, bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na
ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam
nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie
wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.
Na kolejnych trzech paciorkach:
Zdrowaś Maryjo, łaski
pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i
błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża,
módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej.
Amen.
W połowie modlitwy /po słowie
"Jezus", a przed słowami "Święta
Maryjo"/ dodajemy prośbę o wiarę, nadzieję i miłość.
Odpowiednio:
- Który niech w nas pomnaża
wiarę;
- Który niech w nas wzmacnia nadzieję;
-
Który niech w nas rozpala miłość.
Potem:
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na
początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Na koniec:
Modlitwa fatimska: Panie Jezu,
przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego,
doprowadź do nieba wszystkie dusze, szczególnie te,
które najbardziej potrzebują Twego miłosierdzia.
Po wstępie zaczynamy rozważanie pierwszej z pięciu
tajemnic. Rozpoczynamy od modlitwy "Ojcze nasz", potem 10
razy "Zdrowaś Maryjo". Na końcu "Chwała Ojcu" i
modlitwa fatimska. I tak powtarzamy 5 kolejnych dziesiątek. Podobnie
jak we wstępie w połowie modlitwy "Zdrowaś Maryjo" /po
słowie "Jezus", a przed słowami "Święta Maryjo"/
dodajemy słowa odpowiedniej tajemnicy.
I. Radosna:
- Któregoś Ty, o Panno, z Ducha Świętego poczęła;
- Ty, o Panno, do Elżbiety niosła;
- Któregoś Ty, o Panno, w Betlejem porodziła;
- Któregoś Ty, o Panno, w świątyni ofiarowała;
- Któregoś Ty, o Panno, w świątyni znalazła.
II. Bolesna:
- Który za nas krwią się pocił;
- Który za nas był ubiczowany;
- Który za nas był cierniem ukoronowany;
- Który za nas ciężki krzyż nosił;
- Który za nas był ukrzyżowany.
III. Chwalebna:
- Który zmartwychwstał;
- Który do nieba wstąpił;
- Który nam Ducha Świętego zesłał;
- Który Ciebie, o Panno, wziął do nieba;
- Który Ciebie, o Panno, w niebie ukoronował
- cały różaniec, czyli 15 tajemnic;
- jedną jego część, czyli 5 tajemnic;
- dziesiątkę, czyli jedną tajemnicę.
Tajemnice bolesne rozważamy we wtorki i piątki.
Tajemnice chwalebne rozważamy w niedziele, środy i soboty. Oczywiście, nie wystarczy opanować techniki modlitwy różańcowej, trzeba włożyć do niej swoją wiarę, nadzieję i miłość.